بزار مثالي بزنم.... فرض كن يه روز همسايت رو جلوي در مي بيني.... اصول كلي و قوائد روزمره مي گن بايد به همسايه سلام كني .... و اگه خيلي حوصله ئاشتي كمي حال و احوال بژرسي.... اما يك نگاه جزئي نگر مي گه.... بايد در همون چند ثانيه برخورد با همسايه با يك نگاهخ روانشناسانه كاري كني تا حداكثر تاتير مثبت روي اون بزاري.... شده با موع برخورد .... ميميك صورت.... لبخند .... نزديك شدن يا فاصله گرفتن.... و اين يعني ايجاد يك خاطره خوب در خودت و همسايت.....