به خار زار جهان گلدامنم با عشق
صفاي روي تو تقديم ميکنم با عشق
درين سياهي و سردي بسان آتشگاه
هميشه گرمم همواره روشنم با عشق
همين نه جان به ره دوست مي فشانم شاد
به جان دوست که غمخوار دشمنم با عشق
بدست بسته ام اي مهربان نگاه مکن
که بيستون را از پا در افکنم باعشق
دواي درد بشر يک کلام باشد و بس
که من براي تو فرياد ميزنم با عشق
(زنده در يادمان فريدون مشيري)
خاک پا / م/ شيدا ...///