همه خوشحاليم

بعد از جدال جانانه‌اي شگفت ،

با شوكت و شكوه ،

تنها تو مانده‌اي و تيرك دروازه‌اي و توپ ؛

توپي كه با شتاب پرواز مي‌كند ،

گويي كه انفجار در دل تو نطفه بسته است ،

توپ در آسمان آبي پرواز مي‌كند

كه ناگهان آن شور و هلهله و شادي ،

ديگر خموشي و فراموشيست

و توپ به تيرك دروازه مي‌خورد ،

گاه آرام مي‌خزد به درون ، درميان تور ،

گاه پرواز خود از آن سو دنبال مي‌كند ؛

اي قهرمان !

شادي چه لذت بي رحميست ! ...

راستي گلم يادم رفت بگم كه منم آپم .

راستي نينا جون اين ترانه باروني خيلي قشنگه اما ديگه نه اينقدر!!! هر چقدر هم گشتم يكيشونو خاموش كنم پيداش نكردم!!

سلام خواهر نازنينم. اولا در مورد تيم ملي من هم به همه دوستان عزيزتبريك مي گم. از عكس قشنگ و نازت هم كه همين پايينه خيلي ممنون. اما در مورد مطلب اسيريت. راستش من زياد با اين موضوع موافق نيستم. اين تفكر بي خيال ديروز و فردا يا فقط امروز رو خوش است شايد دلخوشانه باشه اما حتما هم تو مي دوني و هم همه دوستان كه معقولانه نيست ( گر چه انگار يك جور عقل گريزي بين همه ما داره اپيدمي مي شه ) به هر صورت فكر مي كنم توجه كردن به گذشته كه سهله مطالعه دقيق اون ( از گذشته نزديك يا به قولي معاصر تا گذشته هاي خيلي دور ) مي تونه ما رو در انتخاب طريق زندگي امروز و مسير زندگي فردا هدايت كنه. به هر حال خيلي ممنون از اينكه موضوع به اين زيبايي رو براي نوشتن انتخاب كردي.در بين نوشته هاي دوستان هم مطالب جالبي به چشم مي خورد كه واقعا آموزنده بود مثل كامنت 15 كه نوشته همسفر مهتابه. ... بازم ممنون نازنينم.

مانده نگاهم به دل پنجره
تر شده از هجرت تو خاطره

كوچه پر از حسرت پروانگي است
خانه تهي از نفس زندگي است


بي تو دلم نيمه شبي سوي دشت
پر زد و آواره شد و بر نگشت

لذت بيداري يلدا تويي
تازه ترين رنگ تمنا تويي


چشم تو آغاز پريشاني ام
هجرت تو علت ويراني ام

گرد سفر بر سر و رويت نشست
عهد تو و حرمت دل را شكست

گفته ولي دست بد سر نوشت
وعده ي ديدار من وتو بهشت
_________________