رروزي شاگردي از استادش پرسيد

بنگريد به آسمان و به من بگوييد

آنان که گويند ...

آسمان آيينه ي قلب عاشق است

چه منظوري داشتند؟

استاد در جواب شاگرد گفت :

فردا با من بيا تا تورا همراه خود به

سفري ببرم

فرداي آنروز استاد و شاگردش حرکت کردند

پس از پيمودن مسافتي

استاد پرسيد :

آسمان را چه مي داني؟

شاگرد پاسخ داد :

مائده اي که بر سر همگان پهن است

استاد مکاني را نشان داد و رو به شاگرد گفت :

از اسب پياده و به آسمان خيره شو

شاگرد پرسيد: عشق را در چه جوييم ؟

در صحرايي زير پاهايمان و آسماني بالاي سر؟

استاد گفت : بنگر و هيچ مگو

آسمان بارش آغاز کرد و صحرا زير قطرات زلال آب زيباتر شد

سپس استاد ادامه داد: و اينست قلب عاشق که پهن است بر تمام جانش

و مي بارد از اشکهاي چشمانش نعمات زندگي

بر سر معشوق...!!