...... بياييم خودمان را به يادها بسپاريم........ بيايم باور پرندگان را باور كنيم..؟
بياييم با باران محبت زنگارهاي پريشاني را از دلها بزداييم.. بياييم با آسمان دلها مهربونتر باشيم.
بياييم وقتي آسمان چشم ها بارانيه.
از زلال نگاه ها تر بشيم. بياييم گلهاي خيال رو كه در كوچه باغ هاي ذهنمان شكوفا شدن با عطر ياد گذشته ها معطر كنيم. بياييم در جوار پرستو هاي كوچ كرده . بنشينيم
و با خوش آمد گفتنمان خستگي غربت را از بالهاي خاكي آنها بگيريم.. بياييم شن هاي احساس را جانشين سنگ فرش هاي كوچه هامون كنيم..
و روي هر ديوار گلي يك گل پيچك بكاريم.. بياييم فرزندان خلف طبيعت خدا بشيم..
.تا ابد بهاري بمونيم
و هميشه و همواره سر افراز زندگي كنيم.. بياييم خودمان را به يادها بسپاريم....
...................................
سلام. ابجي خانمي گل..زنده باشي نازنين دوست داشتني. و ممنونم از لطف و صفاي باطنت. و ابراز لطفت به اين كمترين خودت.
گرامي گل. با كمي دقت.اما صميمي؟
از متن قبلي شما
و از كامنتهاي دوست گلمون...همسفر مهتاب... كه براتون نوشته.
راحت ميشه به راز پر اشوبتون پي برد.خانمي..
و وظيفه دوستان هم جز نوشتن و حرف زدن. بايستي همدلي هم باشه.
هر چند اين كمترين. نتونستم.با حرفهام. مرحمي بر پريشوني شما باشم.
ولي از صميم دل ارزو و دعا ميكنم. از رحمت و لطف خداي مهربان
سرشار باشي. و ديده دلت.به شادي و روشنايي باز بشه.امين
باز هم از حسن لطف و دقتتون كه در متن هاي من.داشتي
ممنونم. و همين هم نشانه مهربان بودن و عزيز بودن شماست.
اميدوارم. دشت ارزوهاتون.سبز سبز باشه.و عشق و صفا بر بام دلتون.اينشالله.
كمترين همه و شما..سلطان عشق..
و چه خوب است اگر پنجره را باز كنيم،،؟
طرف سبزترين قافله پرواز كنيم،،
دم به دم سبز بمانيم و بخوانيم زه عشق ،، مهر ورزيم و در اين مرحله اعجاز كنيم،،
هر كجا سوخته گر باغ و كويري ديديم.
بارشي يكسره از عاطفه آغاز كنيم،،؟ به پر شاپركي شاخهُ نوري بدهيم،،
روشنايه دل خود را به گل ابراز كنيم...،،
گل باشي.